Yıllardır görülen en uzun Güneş prominenslerinden biri Güneş’in büyük bir koronal kütle atımına (CME) neden oldu. Yani güneşin yüzeyindeki eriyik metaller ve minerallerden oluşan cehennem sıcaklığındaki plazma kütlesi patlayarak dışarı doğru savruldu.
Binlerce dünya büyüklüğündeki bu devasa plazma kültesi, Dünya ile Ay arasındaki mesafeden daha uzun bir yüksekliğe sıçradı. Kütlenin yaklaşık 380.000 kilometre uzunluğa ulaştığı tahmin ediliyor. Güneşin sıcaklığının maksimuma ulaştığı dönemlerde bu tür sıçramalar yaşanabiliyor ancak bu seferki sıçrama hem doğrudan Merkür’e doğru gidiyor gibi görünmesi hem de bazı dikkat çekici görüntülerin yakalanmış olması nedeniyle biraz öne çıkıyor.
Aslında Güneş’teki tüm patlamalar ve hatta tüm büyük patlamalar bile CME üretmez, bu da Güneş aktivitesinin tahmin edilmesini zorlaştıran bir durum. Meydana geldiklerinde Güneş’ten kalkan yüklü parçacıklar, eğer Dünya’ya yönelmişlerse, manyetosfer tarafından kutuplara doğru yönlendirilebilir ve burada iyonize olarak atomları uyarır. Atomlar temel hallerine dönerken ışık yayarlar ve kuzey ışıkları dediğimiz görüntüler oluşur.
Ampul gibi parlayan Merkür
Ancak Merkür’de atmosfer yok. Bu nedenle yakın zamana kadar bir CME çarptığında ilginç bir şey olmayacağı düşünülüyordu. Ancak, bir yıl önce bugünlerde CME’nin elektronları yüzeye engelsiz bir şekilde ulaştığında Merkür’ün manyetosferini sıkıştırdığını ve sonra kayaların X-ışını dalga boylarında floresanlaşmasına neden olduğu görüldü. Yani gezegen bir floresan lambası gibi parladı.
Elbette bu görüntüler, uzaktan baktığımız için çok etkileyici görünebilir ama orada olmak istemeyeceğinize eminiz çünkü yaşayan hiçbir şeyin o radyasyon cehenneminden canlı çıkması mümkün değil.
